Onze favoriete engelwortel, 'Vicars Mead', opnieuw uitgevonden.
Het jonge blad en de bloemstengels van 'Ebony' zijn nog donkerder en ze groeit veel sneller en wordt groter.
Haar statige herfstgestalte is een sprookje.
Mijn geliefde 'Vicars Mead' is wat fijner van blad, heeft dunnere stengels en subtielere schermen, maar 'Ebony' is zo spectaculair dat ik haar niet kan weerstaan.
Beide zijn waardplant voor de koninginnenpage.
Monocarp natuurlijk, zoals alle engelwortels, wat eenmaal bloeiend betekent. Ze houden zich zelf via zaad in stand.
Eenvoudige bloemen veroveren makkelijk harten.
Het crème is een nieuw kleurtje voor een oude bekende.
Met de wilde vorm, zeldzaam in Limburg, werd traditioneel wol geverfd. Het aftreksel beschermt ook langdurig tegen houtworm.
De bloemen zijn een zomers genot.
Deze bladhoudende mediterrane struik uit de heidefamilie maakt roze bloemen in trosjes. Omdat de vruchten er een jaa20r over doen om te rijpen zie je tegelijk roze vruchten en roze bloemen. De vruchten zijn wat droog, maar prima eetbaar.
We zagen ze aan de Zuidfranse kust, maar ze schijnen ook in Ierland voor te komen.
Voor een beschutte standplaats.
Dit is een woekergevaarlijk gewas. Het eerste jaar lijkt het mee te vallen maar na verloop van tijd gaat mierikswortel flink terrein veroveren. Pas dan kunnen ook weer wortels worden geoogst voor keuken gebruik. De stoffen in de plant zijn verwant aan mosterd gas. Het is niet de bedoeling ze in grote hoeveelheden als groente te consumeren.
Natuurlijk geweldig als smaakmaker en zeer gezond met mate.
Een gezond klein struikje met rijke bloesem in het voorjaar en voor mens en dier eetbare vruchten in de herfst. Rijk aan vitamine C.
'Hugin' is een selectie uit de wildpopulatie van Walpole Island, Canada, door het Alnarp Instituut uit Zweden in de handel gebracht.
Appelbes is vooral geschikt voor verwerking tot confituren of jam.
'Hugin' is de meest compacte, lage cultivar. Hij bloeit iets later dan de rest.
Het blad kleurt vuurrood in de herfst.